|
قدری دلش گرفت...کمی بی قرار شد
آماده ی سفر...سفر نه..."فرار" شد
با یک بلیط...یک چمدان درد ِبی کسی
تنها...روانه ی ایستگاه ِقطار شد
تنگ ِغروب...حال و هوای قطار...وای
با کوله باری از غم و حسرت سوار شد
ترس از جدا شدن نفسش را بریده بود
آخر خودش به درد ِجدایی دچار شد
مشتی نصیب ِشیشه ی تار ِقطار گشت
یک ناسزا به بخت ِسیاهش نثار شد
گم شد میان ِخاطره ها...چند لحظه بعد
آنقدر رفت و رفت که محو ِغبار شد
|
سرانجام عشقمان چه شد؟؟؟
تویی که رفتی
وخدایی که هیچ وقت
در امور عاشقانه دخالت نمیکند
تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت: